Zespół Aspergera to zaburzenia ze spektrum autyzmu, które trwają całe życie. Zdecydowanie częściej przypada on u chłopców niż u dziewczynek. Zaburzenia te stawiają wyzwania rozwojowe w zakresie porozumiewania się z innymi, myślenia, rozwoju społecznego, zainteresowań, a także umiejętności poznawczych. Nie u każdego jednak przebiega to w taki sam sposób, ponieważ u niektórym trudniej jest poznawać świat, a innym przychodzi to bez pomocy.

Zespół Aspergera a autyzm

Choć zespół Aspergera jest zaburzeniem ze spektrum autyzmu, nie oznacza to, że te choroby mają wiele wspólnego. Jedyne podobieństwo między nimi to problem w nawiązywaniu relacji z otoczeniem. Osoby z zespołem Aspergera są w stanie samodzielnie funkcjonować, a także nie są opóźnione w rozwoju, w przeciwieństwie do osób z autyzmem.

Objawy zespołu Aspergera

Zespół Aspergera można rozpoznać u osoby, która ma zaburzone interakcje społeczne, nie umie budować interakcji personalnych, ma problemy z mową werbalną i niewerbalną, trudności w zrozumieniu zachowań ludzi, brak empatii, nieadekwatnie wyraża swoje emocje, zaburzenia mowy, pedantyczny język, posiada specyficzne zainteresowanie, które pochłaniają całą jego uwagę.

Leczenie zespołu Aspergera

W przypadku zespołu Aspergera stosuje się terapię, która pomaga osobie chorej żyć samodzielnie w przyszłości. Metody leczenie to terapia behawioralna, ukierunkowana na zmianę niepożądanych zachowań, terapia kognitywna, która ma na celu poprawienie samopoczucia pacjenta, terapia umiejętności społecznych, podczas której chorzy kształcą umiejętności potrzebne w codziennym życiu, a także terapia integracji sensorycznej umożliwiająca życie w społeczeństwie.